kwestia tożsamości

dzisiaj wiedziona niewiadomego pochodzenia tajemniczym impulsem dobrałam się do zawartości jednej z szafek i zaczęłam robić porządki- to jest wywalać wszystko co mi nie pasowało.
a szafka była z papierami. więc spędziłam 'urocze' popołudnie przeglądając zdjęcia, listy, pamiętniki i takie tam... stare rachunki, wyniki badań /0Rh+, nareszcie mam dowód na piśmie, bo zdążyłam zapomnieć od czasów w których byłam honorowym krwiodawcą/.

zdziwiłam się ilością buddyjskich fantów, bo byłam święcie przekonana, że wszystkie już oddałam. ale zostały zawiadomienia jakby to ująć urzędowe, programy kursów w których uczestniczyłam z różnymi nauczycielami, zapis inicjacji które przyjęłam... i których nie pamiętam już prawie wcale.
bez większych problemów wywaliłam wszystko.

listy- czy to nie dziwne że już prawie nikt nie pisze listów? mamy maile i smsy. a jak miło jest pooglądać sobie listy od przyjaciół, popatrzeć na ich pismo... poczytałam też sobie pamiętniki, część jeszcze z liceum. a teraz mamy blogi lol :D
naszły mnie refleksje nawet. jak krucha jest ludzka tożsamość. wydaje się, że jestesmy kimś o określonych cechach a jednak niezupełnie identyfikuję się z samą sobą z okresu nastoletniego, ciążowego, wreszcie buddyjskiego, czy nawet z okresu intensywnej nauki angielskiego, ach te phrasal verbs! nawet sny mi się wtedy śniły po angielsku.
doszłam do przerażającego wniosku, że mogłabym w zasadzie wywalić wszystko jak leci, oprócz zapisków związanych z Mają, bo w pewnym sensie są bardziej jej własnością niż moją.
zostawiłam też listy, i zdjęcia.
wiecie, kiedyś, w drugiej klasie liceum, ostrzygła mnie koleżanka na chłopaka. to był dopiero widok! a potem pojechaliśmy na wycieczkę klasową w skałki i żeśmy się grupowo i beztrosko tam zgubili. było super :)